زنبور عسل چگونه عسل تولید میکند؟

آناتومی زنبور عسل از لحاظ تولید عسل توسط آن!

عسل از خوراکی های خوشمزه و مقوی است که توسط زنبور عسل تولید می شود.

طول عمر زنبورها بین 6تا8 هفته می باشد که هر زنبور در طول این مدت می تواند تنها یک قاشق مربا خوری عسل تولید نماید. زنبور عسل باید حدود دو میلیون بار روی گل ها بنشیند تا بتواند شهد مورد نیازش را به دست آورد و تا زمانی که شهد کامل را از یک گل به دست نیاورده باشد، سراغ گل دیگری نمی رود.

یک سری از گیاهان نیز وجود دارند که با استفاده از شهد خود باعث عمل گرده افشانی توسط حشراتی مانند زنبور عسل می شوند. از آن جایی که زنبورهای عسل به طور مداوم در حال رفت و آمد از کندو به سمت گل ها می باشند و همچنین زنبورهای عسل اصلا نمی خوابند، پس به راحتی عمل گرده افشانی را انجام می دهند و سبب تولید مثل گل ها می شوند.

آناتومی بدن زنبور عسل با دو معده مجزا در شکم این موجود کوچک!

زنبور های عسل دارای دو شکم مجزا، یکی برای ذخیره ی شهد و دیگری برای هضم غذایشان می باشند. شکمی که برای ذخیره ی شهد است، می تواند حدود 70 میلی گرم شهد ذخیره کند و به این منظور، زنبور باید به سراغ 100الی150گل برود تا بتواند شکمش را پر از شهد کند. بعضی ها فکر می کنند که عسل، مدفوع زنبور عسل است اما این باور کاملا غلط است زیرا مدفوع آن ها آجری رنگ تا قهوه ای است که در بیرون از کندو دفع می شود.

زنبور عسل عامل گرده افشانی

زنبور عسل چگونه عسل تولید می کند؟

هنگامی که زنبور به کندو می رسد، شهدی را که جمع آوری کرده است را به زنبور های کارگر درون کندو می دهد و یا این که شهد را به صورت نارس رها می کند تا بتواند سریع به سوی گل ها بازگردد.

سپس زنبور های کارگر شهد را می مکند و آن را دهان به دهان با زنبور های دیگر انتقال می دهند که در حین انجام این عمل، مقداری از آب موجود در شهد توسط بدنشان جذب می شود و همچنین هنگام بال زدن زنبور، مقداری از آب شهد هم تبخیر شده است زیرا شهدی که توسط زنبور عسل از گل ها تهیه می شود حاوی 40تا80 درصد آب می باشد و این مقدار باید به 18الی20درصد آب برسد تا عسل آماده شود.

هنگام انتقال شهد از زنبور کارگر به زنبور کارگری دیگر، آنزیم ها و هورمون های خاصی که توسط بدنشان تولید و ترشح می شود را به شهد اضافه می کنند تا با این کار شهد را از نفوذ باکتری ها به آن جلوگیری کنند و از طرف دیگر قند های مرکبی که در شهد وجود دارد را به قند ساده ی آن تبدیل کنند.

عمده ی قند موجود در شهد، قند ساکارز است که ترکیبی از قند فروکتوز و گلوکز می باشد و با اضافه نمودن آن آنزیم و هورمون ها، ساکارز به این دو قند تبدیل می شود. همچنین با این کار مصرف شهد توسط زنبور ها نیز آسان تر می شود. بعد از این که عمل تغلیظ به پایان رسید، زنبورهای عسل شهد را در خانه های شش ضلعی ذخیره و روی آن را با لایه ی نازکی از موم می پوشانند تا زمانی که برای مصرف خود و یا زنبوردار مورد استفاده قرار بگیرد.

زهر زنبور عسل و زبور درمانی

<<زندگیتون به شیرینی عسل>>

دهکده سبلان